In geloofsbeleving en rituelen lijkt de Oud-Katholieke kerk veel op het instituut van de Rooms-katholieke collega’s. Maar waar het gaat om de plek van homoseksuelen en vrouwen in de kerk zijn de Oud-Katholieken een stuk progressiever. Vrouwen kunnen er priester worden. En al in 2006, vijf jaar nadat de rijksoverheid er een wettelijke status aan gaf, besloot de Oud-Katholieke kerk dat huwelijken tussen mensen van hetzelfde geslacht kerkelijk ingezegend mochten worden. Veel LHBTIQ+-ers voelen zich dan ook meer thuis bij dit religieuze genootschap dan bij de ‘moederkerk’.

Het prachtige onderkomen van de Oud-Katholieke kerk in Krommenie is overigens een schuilkerk. Zoals homoseksuelen hun geaardheid binnen veel godsdiensten verborgen moe(s)ten houden, zo werden andere geloven dan die van de ‘officiële’ gereformeerde kerk tot het eind van de achttiende eeuw in Nederland gedoogd, maar moesten ze zich van openbaar vertoon onthouden. Hun godshuizen waren daarom niet als zodanig herkenbaar. Pas na 1795, toen de Fransen Nederland bezetten, konden ze ‘uit de kast’ komen.